Op de boerderij
Een van mijn eerste jobs was bij een organisatie die actief was op het gebied van wonen, zorg en welzijn. Ons kantoor was in een voormalige boerderij, mooi gelegen in het groen en passend bij de karakteristieke bebouwing in de omgeving. Het pand deed dienst als multifunctioneel centrum waar naast onze medewerkers, diverse ‘peuten en logen’ kantoor hielden. Het was een gezellige mengelmoes van functies, bezoekers en collega’s. Geen dag was er hetzelfde. In die boerderij zijn carrières gestart, huwelijken gered en relaties verbroken.
Een ‘warme’ plek
Ik kijk met veel warmte terug op die tijd. Het is de tofste plek waar ik gewerkt heb, met al die hoge en ruime vertrekken. Maar tevens onhandig door de dikke muren, trappen, niveauverschillen en schuine daken. Airco kenden we niet; in de zomer was het gewoon ramen openzetten en ijsjes uitdelen. Eigenlijk waren we voortdurend bezig met klagen en in gedachten optimaliseren van het pand. Maar dat maakte het juist ook zo leuk! Het was ‘thuis’ werken op kantoor.
Een plek met een ziel
Bezoekers kwamen altijd binnen met een lach op hun gezicht. Ze verwachtten er geen kantoor en waren verrast door de functies, de ruimtelijkheid en de 70s zitkuil die we uit zuinigheid in stand hielden. De verzoeken om een rondleiding waren talrijk. In die boerderij leek de tijd stil te hebben gestaan. De ziel in het pand leek bij iedereen het beste op te roepen; bij bezoekers én gebruikers. Er had zich een hechte gemeenschap gevormd. De nieuwbouwpanden en moderne flexkantoren waarin ik daarna heb gewerkt, konden nooit meer eenzelfde sentiment bij me oproepen.
Eenmaal gesloopt, voor jaren pijn
In ‘mijn’ boerderij zijn nu een autorijschool en fitnessstudio gevestigd. Helaas overleven niet alle oude panden. Zo stond in het centrum van mijn geboorteplaats Waalwijk vroeger een klooster. Geen uitbundig klooster met een aansprekende buitenkant. Meer een robuust pand met een fraaie tuin, kapel en eikenhouten voordeur. De gemeente besloot om een winkelcentrum te ontwikkelen waarvoor het klooster moest wijken. Tot op de dag van vandaag hoor ik rasechte Waalwijkers met pijn in het hart spreken over deze ‘zonde’. En het winkelcentrum? Dat kent inmiddels een derde leegstand en staat er zieltogend bij.
Elke plek heeft een verhaal
Het valt niet mee om van een oud gebouw iets te maken dat functioneel is én voldoet aan de eisen van de moderne tijd. Voor nieuwbouw geldt andersom dat het moeilijk is hierin charme en sfeer aan te brengen. Elke plek heeft een verhaal. Om de juiste vorm te vinden waarin het verteld kan worden, moet je het verhaal eerst leren kennen. De Plekkenmakers helpen je (eventueel samen met bewoners en stakeholders) om een oud óf jong pand nieuw leven in te blazen. Het unieke verhaal van de plek is een waardevol vertrekpunt voor een nieuwe ziel.
Glenn van der Vleuten
Social innovator | Procesmanager | Bruggenbouwer
