De Binnenstad? Verborgen buurthuis zoekt zijn plek in het nieuwe centrum van Oss
OSS – Als straks het Warenhuis de huiskamer van het Osse centrum wordt, welke rol is er dan nog weggelegd voor De Binnenstad? Dit buurthuis leidt al decennia een relatief anoniem bestaan naast de Groene Engel. Tijd voor campagne.
Vraag een willekeurige Ossenaar naar De Binnenstad en hij zal je naar de Heuvel of het Walplein verwijzen. ,,Als ik het met vriendinnen over deze plek heb, denken ze in eerste instantie vaak dat ik het over het centrum heb. Ik moet er altijd bij vertellen dat het om een buurthuis gaat.” Ineke Molenkamp is al jaren trouwe gast in De Binnenstad, hoewel ze niet eens in de buurt woont. ,,Ik woon in de Mettegeupel. Daar hebben we de Meteoor. Kom ik ook regelmatig. Maar dit gebouw heeft veel meer sfeer. Ik hoop echt dat het gehandhaafd blijft.”
Dat hopen zo’n beetje alle bezoekers die vandaag deelnemen aan het ‘Dromenlab’, een bijeenkomst waarin ze kunnen aangeven wat zij graag veranderd of toegevoegd zouden willen zien aan het buurthuis aan het Barbaraplein. Op een groot vel staat te lezen welke activiteiten er nu al plaatsvinden: linedance, kookclub, handwerkgroep en nog wat groepsbezigheden. Veelal op poten gezet door Ons Welzijn of Thuis in Oss. Wat er niet op staat is ‘vrije inloop’. ,,Dat zou wat mij betreft wel wat meer mogen”, vervolgt mevrouw Molenkamp. ,,Dat je hier spontaan binnen kunt lopen voor een kop koffie en een praatje.
Het gebouw nodigt gewoon niet uit tot spontaan binnenlopen
Anny van Erp
Voormalige Philipskantine
Ja, dat zou Anny van Erp ook wel willen. Zij is al 25 jaar voorzitter van het bestuur van De Binnenstad en weet dat dat een groot deel van Oss, ook van de centrumbewoners, geen benul heeft van dit buurthuis. ,,Het gebouw nodigt gewoon niet uit tot spontaan binnenlopen. En als je dat al doet, sta je in een hal met deuren. Niet echt uitnodigend.” Het gebouw maakt deel uit van een beschermd stadsgezicht. Er mag dus niet zomaar van alles aan worden vertimmerd. De Binnenstad deed in een verder verleden dienst als bedrijfskantine van de Osse Philipsfabriek in het centrum. Een stukje historie dat ook Van Erp graag in ere houdt.
,,Een goeie architect weet daar wel raad mee”, denkt Richard Koekoek van bureau Middenin. Hij is door de gemeente ingehuurd om uit te zoeken welke rol De Binnenstad kan spelen in de nabije toekomst, als dus het Walkwartier met daarin het Warenhuis klaar is. De inbreng van de huidige gebruikers en de overige centrumbewoners staat daarin centraal. ,,Ons bureau heet niet voor niks Middenin. Voorzieningen zijn er voor de mensen. Dus wie kan er beter aangeven wat het moet worden?”
Eigen broek opgehouden
De verwarrende naam van het buurthuis zal zijn langste tijd wel gehad hebben, denkt Anny van Erp. Een bezoeker opperde als vervanging al de naam ‘Wijkkantine’, met een knipoog naar de oude functie. Misschien komt er wel een prijsvraag. Maar allereerst moet dus vastgesteld worden welke rol het buurthuis gaat spelen. Het zal in ieder geval iets zijn dat in het samenspel met andere voorzieningen past, stelt Koekoek. Van Erp: ,,Wij krijgen geen structurele subsidie van de gemeente. Wij huren dit pand om niet en hebben verder altijd onze eigen broek opgehouden. Maar nu moet er echt wel stevig geïnvesteerd worden in het gebouw.”
We leren niet alleen koken en kleren maken van elkaar, maar ook de taal
Nezaket Yurt
Onder de vaste gebruikers heerst intussen een lichte spanning. Als straks maar niet de conclusie wordt dat het allemaal te veel gaat kosten en dat de rol van De Binnenstad is uitgespeeld. Want waar moeten Nezaket Yurt en haar vriendinnen anders heen met hun maandelijkse kookclub? Of hun wekelijkse naai- en handwerkbijeenkomst? ,,Hier komen alle culturen samen: Turks, Marokkaans, Afghaans en Nederlands. Dat is heel belangrijk. We leren niet alleen koken en kleren maken van elkaar, maar ook de taal.”
Een vriendin van haar vult aan. ,,Ik weet zeker dat als dit er niet zou zijn, veel van deze vrouwen nauwelijks de deur meer uit zouden komen. De keuken is veel te klein voor de hele groep om samen te koken en de meeste naaimachines zijn kapot. Er valt genoeg te verbeteren. Maar het moet wel blijven.”
Lees het artikel van Peter van Erp in Brabants Dagblad
Fotografie © Thomas Segers/Van Assendelft